رادیولوژی دیجیتال چیست؟ موارد استفاده و عملکرد آن چگونه است؟
ممکن است برای شما هم پیش‌آمده باشد که از بچگی تا کنون شکستگی را تجربه کرده باشید. امروزه رادیولوژی دیجیتال سهم عمده‌ای در تعیین و تشخیص سلامت بدن دارد، به صورتی که بسیاری از پزشکان از آن برای تشخیص بیماری و طبابت خود استفاده می‌کنند.
بسیاری از افراد فکر می‌کنند که رادیولوژی تنها برای شکستگی به کار می‌رود، اما باید بدانند که این روش نه تنها در پزشکی بلکه در صنعت نیز کاربرد دارد. در این مقاله سعی داریم شما را با این وسیله پرکاربرد، طرزکار و نحوه انجام آن آشنا کنیم.
رادیولوژی دیجیتال چیست؟
رادیولوژی دیجیتال که به آن رادیوگرافی نیز گفته می‌شود، تستی است که برای انجام آن از صفحات حساس به اشعه ایکس استفاده می‌کنند و بدون کاست آن را فوراً به یک کامپیوتر انتقال می‌هند. از فواید آن می‌توان به صرفه‌جویی در وقت، دور بودن از مواد شیمیایی و تصاویر دیجیتالی دقیق باکیفیت بالا اشاره کرد.
در رادیوگرافی معمولی می‌توان از شدت تابش کمتر برای گرفتن کانتراست یا تضاد مشابه استفاده کرد. در این آزمایش به‌جای فیلم اشعه ایکس از دستگاه ثبت تصویر استفاده می‌شود که این کار باعث می‌شود تصاویر با سرعت بالایی در دسترس باشند و از دست هزینه‌های بالای پردازش فیلم خلاصی می‌یابید.
در بین دستگاه‌های تصویربرداری، آشکارسازهای DDA در مقایسه با آشکارسازهای صفحه تخت که به آرایه‌های آشکارساز دیجیتال نیز معروف هستند، کیفیت تصویر بالاتری دارند. آن‌ها می‌توانند نسبت سیگنال به نویز و دامنه دینامیکی بهتری داشته باشند که این امر برای وسایل پرتونگاری که حساسیت بالایی دارند ایجاد حساسیت می‌کند.
آشکارسازی‌های صفحه تخت با دو عملکرد متفاوت به نام‌های تبدیل مستقیم و تبدیل غیرمستقیم کار می‌کنند. تبدیل غیرمستقیم آشکارسازی صفحه تخت یک لایه سوسوسنج دارد که فوتون‌های اشعه ایکس را به فوتون‌های مرئی و روشن تبدیل می‌کند و از ماتریس دیود عکس از سیلیکون آمورف برای تبدیل این فوتون‌های نور به بار الکتریکی استفاده می‌کند. تعداد و انرژی فوتون‌های پرتو ایکس با پیکسل آشکارساز آن برهمکنش دارند. بنابراین با مقدار و چگالی موادی که اشعه ایکس را جذب کرده‌اند، متناسب هست.
کاربردهای رادیولوژی
کاربردهای رادیولوژی دیجیتال به خاطر دقت بالای آن در حال افزایش است. استانداردهای مراقبت باید در هر یک از روش‌های عکسبرداری لحاظ شوند. در حال حاضر در تصویربرداری دیجیتال، فیلم رادیوگرافی سنتی نقره هالید یک جایگزین معقول است. هنگامی که چندین روش برای عکسبرداری وجود دارد، پزشکی که یکی از روش‌ها را انتخاب می‌کند، استانداردهای مراقبت را حتما لحاظ می‌کند.
مواردی وجود دارند که ادعا می‌کنند تابش با رادیوگرافی دیجیتال مستقیم نسبت به فیلم کاهش 80 درصدی را در پی دارد. در این روش اگر از کانکس مستطیلی استفاده شود، نوردهی را تا 30 درصد کاهش می‌دهد.
همچنین فیلم‌های اولترا سونی با سرعت Dو سرعت Eوجود دارند که تششعات را به‌ترتیب 50 و 60 درصد کاهش می‌دهند این در حالی است که تصویرهایی که با سرعت D گرفته می‌شوند از کیفیت بالاتری برخوردار هستند.
انجام رادیولوژی دیجیتال دوباره برای گرفتن عکس از ناحیه کوچکتر انجام نمی‌گیرد و ممکن است که شما برای یک تصویر دیگر دوباره در معرض تشعشع قرار بگیرید.
هرگز نباید برای تقویت یک تصویر دیجیتال اشعه ایکس تصویر اصلی را اصلاح کنیم. اصلاح تصویر گرفته شده با اشعه ایکس را به راحتی می‌توان تشخیص داد. در دعاوی قضایی این موضوع می‌تواند برای محکوم کردن پزشک و شکایت از او کافی باشد.
از رادیولوژی برای گرفتن عکس دندان نیز استفاده می‌شود. رادیوگرافی پری آپیکال تنها به دو بعد محدود می‌شود. در سیستم‌های تصویربرداری سه بعدی جدید برای رادیولوژی دندان از پرتوهای اشعه ایکس که مخروطی شکل هستند استفاده می‌شود. تصویربرداری‌ها انواع مختلفی دارند به‌صورتی که هر کدام یک ویژگی برجسته دارند، برای نمونه توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی تقریباً می‌تواند عکس دقیق‌تر و در نتیجه تشخیص بهتری را ارائه دهد و هر اسکن CBCT قادر است سه نمای تصویر تولید کند: محوری، تاجی و ساژیتال.
مزایای رادیولوژی دیجیتال
این فناوری که به تولید عکس با کیفیت بالا کمک می‌کند، مزایای بسیاری را نسبت به انجام آزمایش‌های مخرب در پی دارد؛ از جمله:
- کوتاه بودن زمان نوردهی
- برنامه‌های بلادرنگ و به موقع
- توانایی استفاده از ابزار تجزیه و تحلیل و نرم‌افزارهای تشخیص عیب
- توانایی تشخیص جزئیات تغییر یافته یا بهبود یافته
- صرفه‌جویی در وقت زیرا نیازی به پردازش فیلم نیست
- چون از مواد شیمیایی در پردازش استفاده نمی‌شود برای محیط زیست بی‌خطر است
- تصویرهای دیجیتال با کیفیت بهتر و توانایی ذخیره‌سازی داده‌ها
- کارایی بیشتر
- قابل حمل بودن
- با به‌کارگیری افزایش دامنه دینامیکی شما قادر خواهید بود که ضخامت‌های مختلف را در یک عکس ببینید
- سرعت در نتیجه‌گیری
- توانایی انتقال آن به مشتریان به‌صورت الکتریکی
تفاوت رادیولوژی دیجیتال و کامپیوتری چیست؟
سیستم‌های رادیوگرافی دیجیتال از صفحه‌های تخت ماتریس فعال یا آرایه‌های آشکارساز خطی استفاده می‌کنند که روی این لایه تشخیص، آرایه ماتریس فعال از ترانزیستورهای لایه نازک و فتو دیودها قرار گرفته است. تصاویر رادیوگرافی دیجیتال در کوتاه‌ترین زمان به داده‌های دیجیتال تبدیل می‌شوند و در عرض چند ثانیه برای تجزیه و تحلیل در دسترس هستند.
به‌جای به‌کارگیری فیلم‌های قدیمی اشعه ایکس، کاست‌های رادیوگرافی کامپیوتری برای گرفتن تصویر اشعه ایکس از صفحه نمایش‌های لومینسانس تحریک شده با عکس استفاده می‌کنند.
هنگامی که کاست رادیوگرافی کامپیوتری به یک خواننده وارد شد، داده‌های ذخیره شده را به یک تصویر دیجیتال تبدیل می‌کند. صفحات تصویربرداری رادیوگرافی کامپیوتری انعطاف‌پذیر هستند و نیازی به نگهدارنده سفت و سخت ندارند. کاست‌های انعطاف‌پذیر موجود هستند که این قابلیت باعث شده تا آشکارسازها در مناطق منحنی نصب شوند.
در حالی که هر دو رادیوگرافی کامپیوتری و رادیوگرافی دیجیتال دارای محدوده دوز وسیع‌تری هستند و این امکان را می‌دهند که پس از حذف نویز آن‌ها را پردازش کرد، DR مزایای زیادی نسبت به رادیوگرافی کامپیوتری دارد. رادیوگرافی دیجیتال با تولید فوری تصاویر با کیفیت بالا و در همان سان بازدهی بالاتر و تا سه برابر از رادیوگرافی کامپیوتری بیشتر، جریان کار را تسریع می‌کند. با پیشرفت تکنولوژی و حرکت رو به جلوی آن و صرفه‌جویی در هزینه، رادیوگرافی دیجیتال به‌سرعت به انتخاب ارجح برای انجام آزمایش‌های غیرمخرب تبدیل می‌شود. در صورت نیاز به رادیولوژی دیجیتال پیشنهاد می شود که با دکتر عباس نبی پور مشورت کرده و از روش های عکس برداری و درمانی ایشان استفاده کنید.
